Φύσηξε βαρδάρης. Πόσες φορές του είχε πάρει όλα τα χαρτιά από το τραπέζι. Μάζευε ιστορίες κι αποκόμματα. Αναμνήσεις κάποιου ανθρώπου που παραλίγο να συναντούσε νωρίτερα. Το κουτί γέμισε πάλι μα το κρατούσε σφιχτά αυτή τη φορά.
Ήταν διαφορετικά. Το ένοιωθε να έρχεται σιγά σιγά μα σταθερά. Θα το συναντήσει σύντομα είπε. Και τότε όταν ξαναφυσήξει θα αφήσει επίτηδες τα αποκόμματα να φτάσουν εκεί που πρέπει.
